Opluchting....

Al twee dagen worden we gewoon ontspannen wakker met een groot gevoel van opluchting. Volop genieten en blij zijn. Wat is het toch eigenlijk simpel....
Vrijdag was de laatste bestralingsdag. En eigenlijk was het best een leuke dag vond Joric. Begon al omdat hij de hele dag niet naar school hoefde :)
Om 7 uur 's ochtends samen heel stil in de auto richting Amsterdam. We waren vroeg, dus even lekker koffie en een broodje gekocht. Weer de 'opstart' in het AMC meegemaakt. 's Ochtends vroeg in de rij bij de Appie. Ze zijn zo herkenbaar; de vaders en moeders met wallen onder de ogen die ook daar weer de eerste koffie van de dag kopen, na een nacht in het ziekenhuis of het Ronald MacDonaldhuis. Voel zo met ze mee, maar ben tegelijk zo ongelooflijk blij en dankbaar dat wij er even niet bij horen.
Om 8.30 uur de eerste bestraling. Gaat lekker vlug. Dus daarna springen we in de auto en gaan we heerlijk naar IJmuiden bij Jacquelien op de koffie. Een wandeling over het strand is ook ons idee, maar de regen valt met bakken naar beneden, dus we blijven lekker binnen. Joric geniet ervan. Even helemaal weg uit het ziekenhuis.
's Middags rijden we weer terug want om 16.15 uur de allerallerlaatste keer naar de 'Radio' in het AMC. Ze staan ons al op te wachten, dus weer gaat het lekker vlug. De laatste Kanjerkraal en het bestralingsmasker gaan mee naar huis. Ook nog een tasje vol cadeautjes van de Radiotherapie gaat mee naar huis. Wat waren de medewerkers daar allemaal geduldig en lief. Elke keer weer!
We nemen afscheid, maar zeggen vooral geen 'Tot ziens!' Nog even een controle afspraak maken voor 19 november en dan gaan.....
Op de terugweg in de auto gaat de radio loeihard en brullen we lekker mee. Ontlading!

Het weekend worden we verwend met taarten, bloemen, kaarten, cadeautjes. Wow, het lijkt wel een verjaardag. Zelfs uitslapen lukt dit weekend. We zijn doodmoe, maar toch ook vol energie...
Zin in een 'normale' werk-/schoolweek!