Week 3

Nog 1 week en dan eindelijk even 1 weekje rust, in de zin van niet naar het ziekenhuis gaan. 10 oktober is de mri gepland. Daarna horen we of deze behandeling nu eindelijk goed aan slaat. Het zou zo'n oppepper zijn te weten dat dit de juiste behandeling is en er een eind in zicht komt. We worden zo langzamerhand een beetje moe(deloos) van al een half jaar 3 x per week naar A'dam crossen zonder de laatste tijd echt uitzicht op verbetering....

Joric heeft gelukkig nooit te weinig tekst tijdens de behandeling. Hij kletst altijd vrolijk door. Afgelopen week vertelde hij de arts honderduit over zijn reünie groep 8 feest voor KiKa. Daarbij zei hij dat hij zo trots is op z'n moeder die voor KiKa ruim 42km gaat rennen. ...... Smeltende moeder naast hem ...

Woensdag a.s. Zijn we gevraagd om voor KiKa om 9 uur ochtends de beurs in Amsterdam openen. De gongceremonie. Wat een eer!!

Joric zelf gaat niet mee. Vrees dat hij daar dol wordt van de herrie. 

Vandaag heeft Joric voor het eerst sinds heel lang weer zwemtraining gedaan. Vroeg z'n bed uit, met heel veel gemopper, want het leven is wel heel zwaar als je op zaterdag zelfs niet meer kunt uitslapen ;-) Toch kwam hij blij terug en trots dat ie 't weer gedaan heeft. 

Vanmiddag heeft ie even alleen een boodschap in het dorp gedaan. Daarna een lange dut en vanavond gezellig lang op gebleven. 

Christof leeft erg mee met de training naar NY. Hij maakte deze tekening voor z'n moeder (inclusief zweetdruppels;-) Nog zo'n 'moeder smelt moment'....

Wat is genieten van kleine dingen toch eigenlijk eenvoudig!!