Afgelopen maandag, 5 mei, mochten we weer ons ritje naar Amsterdam maken. Na een heerlijke week met z'n viertjes in Normandië, gelijk weer met alle benen op de grond en 'back-to-normal'.
Dit keer loopt alles gesmeerd in het ziekenhuis. We moeten even wachten op F8 voor het inbrengen van het infuus en de bloedafname.
Terwijl we samen zitten te wachten, horen we het meisje voor ons hartverscheurend huilen en schreeuwen in de behandelkamer. Zij is er voor de 2e keer en weet nog niet wat haar allemaal overkomt (en nog te wachten staat?). Joric vindt het verschrikkelijk om aan te horen. Hij snapt zo goed hoe zij zich voelt, zegt hij.
Het aanprikken bij Joric zelf gaat de eerste keer ook weer mis. Dus helaas nog een poging. Die gaat gelukkig heel goed en de bloedafname is daardoor zo gefikst. Charlotte rent nog even snel om de kanjerkralen op te halen.
Daarna moeten we bijna rennen naar de mri wachtkamer, want we zijn laat. Ze staan ons daar al op te wachten, dus Joric kan zo doorlopen.
Ik hoef niet meer mee de mri-ruimte in van hem. Hij regelt het allemaal zelf wel. Ik zeg nog even gauw tegen de radioloog dat ze wel de neurochirurgie moeten bellen om na de mri zo snel mogelijk het drainklepje goed te komen zetten.
Na ca. 45 min. is het klaar. Joric komt het omkleedhokje uit en bedankt de verpleger nog even voor alles ;-)
De neuro's zijn gebeld dus we gaan wachten. Dat duurt echter niet lang, want binnen 5 minuten staan ze voor ons. Dit gaat goed zo. Drain van standje 2 weer terug gezet naar 0,5 en we kunnen gaan.
Nog even van de rest van de dag genieten. O nee, nog even langs de huisarts voor de Sustenon injectie. Helaas is dit echt een dag waarop Joric lekgeprikt wordt aan alle kanten (zegt ie zelf). Maar dan hebben we alles in een keer maar weer gehad. Donderdag 8 mei de uitslag van de mri. We gaan ervan uit dat het gewoon weer goed is.
Christof 'stampt' Jorics hoofd weer even in model.... Aan zee in St.Aubin-sur-mer
