Gisteren op weg voor de 54e mri. Het ging allemaal gesmeerd. Dat is ook wel eens heel erg fijn.
We waren op tijd bij de F8 voor het prikken van een infuus. Dat is het gedeelte waar Joric het meest tegenop ziet. Maar dr. Emma nam alle tijd en prikte het infuus in 1!!!! keer goed. 'Yesssss!' zei ze nadat ik zei dat ze weer een plus achter haar naam krijgt ;-)
Met het infuus gingen we naar beneden richting de mri. Daar hoefden we maar 5 min te wachten. Toen was Joric aan de beurt. Kon ik even naar buiten want we hoeven er van Joric niet meer bij te blijven. Na een half uur kwam ik terug en direct werd gemeld dat het nog een kwartiertje zou duren. De neurochirurg kwam toen de scan klaar was ook direct binnen om het drain klepje weer goed te zetten. Er was nog even twijfel over de stand van het klepje. Ik wist zeker dat het op 1/2 moet staan, maar de ass. chirurg had van zijn 'opperhoofd' door gekregen dat het op 1 moest staan. Dus deze eigenwijze moeder en zoon hebben, als een goed team, volgehouden tot ze het gingen checken. Tuurlijk hadden wij gelijk. Haha.
We waren dus snel klaar om weer naar huis te gaan.
Van de radioloog mocht ik even een foto maken vanuit de deuropening. Dus daar ligt die dappere strijder in z'n harnas. (net uit de mri geschoven)
Er stond een afspraak voor de uitslag gepland op 16 januari bij de oncoloog.
Ze belde vanmiddag al. Grote schrik. Maar wat een ander gesprek dan verwacht. De uitslag was er al. Het zag er goed uit. De cyste is spontaan nog wat geslonken (nadat de behandeling dus gestopt is). Wondertje...?
Het vliesje eromheen dat de vorige keer dikker was (wat daardoor veel zorgen baarde), is nu ook weer in de 'normale' toestand. Wondertje....?
Over 6 weken terug voor weer een controle mri.
Wij geloven in wonderen!!!!!
