Na nul uur geslapen te hebben in het vliegtuig, thuis eerst maar in bed gaan liggen. Doodmoe van de reis en alle fantastische indrukken. De 'napijnen' van de marathon zijn enorm meegevallen.
Thuis viel het erg op dat Joric weer een stuk slechter ziet. Hij loopt zelfs tastend door het huis. Dat heb ik nog nooit gezien. In het ziekenhuis denken ze dat het door zijn verkoudheid komt. Zijn hoofd zit aardig verstopt wat op zijn oogzenuwen kan drukken.
Vrijdag weer de laatste behandeling van 4 weken. Maandag 18 nov weer een mri. Afgelopen maandag was de 55e behandeling wat weer reden was voor een feestje op de afdeling met ijs voor Joric.
